McDonald’s Lange Viestraat

Gepost op July 4, 2005 door

Er zijn dingen die op het eerste gezicht onweerstaanbaar zijn, maar die uiteindelijk altijd tegenvallen. Zoals standje 69, de Nederlandse film en eten van McDonald’s. Op 1 juli liet ik me weer eens verleiden, mede doordat ik pas om 10 uur ‘s avonds thuiskwam van een borrel zonder gegeten te hebben (ik beschouw nacho’s en zoute sticks niet als eten) en ik fietste toch al door de Lange Viestraat. Zeer strategische plek. Het wordt tijd dat er eens wat meer concurrentie in de stad komt, zoals een Burger King of een Quick.

McDonald’s adverteert al een tijdje met de PitaMac, een pitabroodje naar believen gevuld met kip of rund (er is ook vega-uitvoering), dus ik dacht, dat moet wel lekker zijn. Helaas. De PitaMac is een kleffe kledder. Bij elke hap denk je, nu komt het, maar nee, het lekkere blijft weg (net als bij een standje 69). Het broodje is typisch McDonald’s: totaal zonder smaak. De bijgaande frietjes zijn zogenaamde French Fries, dat betekent dat ze in één keer gaar worden gebakken en dus voor je aan je wankele tafeltje zit al koud en gortdroog zijn.

Wel krijg je je eten lekker snel, daar kunnen ze bij de Burger King nog een puntje aan zuigen (zolang het niet in standje 69 is).

Verder is de ambiance niet aan mij besteed, maar ik ben dan ook geen loverboy, voetbaltrainer, hopman of leraar in het middelbaar onderwijs. Of een kutpuber met teveel zakgeld. De inrichting doet ook alweer hopeloos gedateerd aan. Waar is de loungelook nu iedereen hem al heeft?

Waarom McDonald’s zo’n onverbiddelijk wereldwijd succes is, is me een raadsel. Voor minder geld heb je in Utrecht een broodje Mario en in Lissabon een compleet driegangenmenu. Maar het feit dat ik er weer ben binnengelopen zegt al genoeg. En het feit dat ik er een volgende keer weer naar binnen zal gaan. Zelfs als de kinderen uit logeren zijn.

Lokatie: 8
Ambiance: 5
Smaak: 4
Bediening: 8
Prijs/kwaliteit: 5

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.