Abonneer:
Tante’s Bistro
Gepost op April 11, 2005 door Oxysept
Bij het woord ‘bistro’ moet ik direct aan partnerruil denken. U ook? Hoewel, eigenlijk moet ik bij elk woord direct aan partnerruil denken.
Maar goed. Moet u horen: dat we afgelopen vrijdag bij restaurant Mejuffrouw Janssen aan de Oudegracht zouden gaan eten. Dat ik de weg wel wist vanaf café De Stad. Dat ik vervolgens in een streep naar een restaurant fietste dat Tante’s Bistro bleek te heten. We hadden echter een lichte trek gekregen van de vrijdagmiddagborrel, dus veel zin om de halve Oudegracht af te fietsen om alsnog bij Mejuffrouw Janssen te gaan dineren, hadden we niet. Naar binnen dan maar, verdomme!
Ik was al vijf jaar niet meer in Tante’s Bistro (Oudegracht 61) geweest, en met een goede reden: de laatste keer dat ik daar at moest ik een half uur wachten op mijn voorgerecht, vervolgens een uur op mijn hoofdgerecht en, als toetje, twee uur op mijn dessert. Drieëneenhalf uur na binnenkomst (ik eet nogal snel) verliet ik volledig kapot Tante’s Bistro.
Zou het deze keer anders gaan? Terwijl we door de krochten van deze volledig in jaren-zeventigstijl bewaard gebleven bistro dwaalden (ik meende zelfs, in een hoek bij een fakkel, een gemummificeerde Tonny Eyk te zien zitten achter een eveneens gemummificeerde piano van de firma Steinway & Sons), begon het mij te dagen waarom ik de vorige keer zo lang moest wachten: in diverse werfkelders blijkt Tante’s Bistro namelijk een slordige honderd zitplaatsen te herbergen! Het lijkt me sterk dat de koks dat allemaal aankunnen als die tent een beetje volloopt omdat er ergens ineens een huishoudbeurs of mummieconferentie uitgaat.
Gelukkig was het vrijdagavond niet druk. Gevieren ploften we neer aan een willekeurige tafel en na een iets te lange wachttijd kwam een opgeschoten jongeman die hier bleek te werken naar ons tafeltje wandelen. Om te voorkomen dat deze recensie inzakt als een te vroeg uit de oven gehaalde soufflé, spoel ik nu even door: vier bier, menukaart, bestellen, nog wat bier (halve liter Erdinger Weissbier op fles, bonuspunten!), koude broodjes met goed smeerbare boter, voorgerecht.
R. en B. hadden het driegangen ‘Lentemenu’ van 20 euro en kregen dus hetzelfde voorgerecht: gefrituurde camembert met vossebessen. Z. had dat voorgerecht los genomen, en dan kost het ineens 7,35 euro (ef 16,17). Dat lijkt me wat overdreven voor een gefrituurde plak kaas. Gelukkig was de camembert goed op smaak en niet te lang gefrituurd. Mijn mosterdsoep was ook prima binnen te houden: lekker romig, maar niet té.
Ook de hoofdgerechten vielen mij mede voor zo’n oubollige tent. We hadden respectievelijk lams- en varkensvlees. Sappig vlees, en de al dente broccoli en bloemkool met kaas die op ons bord lag, werd ook door ons op prijs geapprecieerd. Eindelijk eens een restaurant, pardon, bistro waar je wat lekkere warme groenten bij je vlees krijgt, in plaats van een bakje ‘salade’ van anderhalve dag (k)oud.
Het dessert had wel iets sneller mogen komen, zeker omdat we moesten luisteren naar de verbale borstklopperij van een over het paard getilde schaatser met wat schaatsgroupies aan een tafeltje naast ons, die waarschijnlijk dacht dat het feit dat hij op klapschaatsen kon rijden automatisch betekende dat hij applaus verdiende. Drie bolletjes ijs voor de heren met het lentemenu, en twee Irish coffee voor Z. en mij. Er zaten geen keihard bevroren stukken in de ijsbolletjes (smaken onder andere: mango en speculaas) en dat vind ik tegenwoordig al heel wat.
Concluderend: aan het driegangenmenu ‘kun je je geen buil vallen’. Losse gerechten lijken ook oke, maar wel wat aan de dure kant. Let overigens op de post ‘MET SPOED SVP’ op de rekening. Gelukkig staat er een bedrag van 0,00 euro achter. Betekent dit dat je extra moet betalen als je de ober tot spoed maant? Betekent dit dan ook dat je geld terug krijgt als de bediening heel traag is? Kan ik dan alsnog mijn ef 90,- van vijf jaar geleden terugkrijgen? Dankuwel!
Ambiance: 7
Smaak: 7
Bediening: 6
Prijs/kwaliteit: 5 (losse gerechten) en 7 (menu)
