Lombok – eten en drinken

Gepost op May 28, 2013 door

lombokVroeger zat er een chique Franse zakendinertent met RuR-80’s-neon op de gevel, daarna kwam er een eetcafeetje genaamd Peper, toen heette dat ineens Peper & Flow en nu is de nieuwste iteratie er: Lombok – eten en drinken. We hebben het hier over de Vleutenseweg 228. In deze hoek is er een groot gebrek aan fatsoenlijke horeca, dus elke nieuwe aanwinst wordt door ons gewaardeerd en snel met een bezoekje vereerd.

Maar eerst duiken we wat uitgebreider in de geschiedenis. In de Franse tent, waarvan de naam me ontschoten is, kwam ik niet, want daar had ik toen het geld niet voor en er kwamen alleen zakenmensen. En dat was en ben ik niet. Geloof ik. Toen kwam Peper er. Of was het nou Flow? Anyway, dat was eigenlijk wel prima, maar ook weer niet heel erg denderend. Gewoon leuk. Toen werd het om een of andere reden Peper&Flow (volgens mij vanwege een verzekeringstechnische overname door het afgefikte Flow), maar dat was niet geheel succesvol. Na een nogal fout gelopen etentje daar ben ik er jaren niet meer geweest. En toen was het ineens omgekat en heet het Lombok.

Van binnen ziet het eruit alsof de inrichting bij De Arm is gekocht. Het doet me nogal denken aan eetcafé Te Koop aan de Biltstraat of de hipstertentjes aan de Voorstraat rond de Albert Heijn. Wel geinig, maar ik dacht dat die retrovintagemode alweer tien jaar passé was? Als je maar lang genoeg wacht, komt alles weer terug, dat blijkt wel! Het is in ieder geval wel knus en geeft een welkom gevoel, alsof je in een Duits buurtcafeetje binnenkomt.

Het personeel is jong & hip, de kaart is een combi van Noord-Afrikaans en Indonesisch (of Indisch). Er komen ook wat vibes van de Nieuw Ruig-stroming door. Een mooie kaart, niet te veel gerechten, weinig poespas, puur en simpel. Dat is een mooi idee, maar kan ook heel fout uitpakken. Want iedereen weet dat het tien keer moeilijker is om een goede biefstuk te bakken dan om een gerecht met tien schuimpjes en liflafjes te maken. We zijn benieuwd!

We beginnen met een glas witte huiswijn, de Kiwi Cuvée. Hé, dat is lekker! Hij ruikt naar de kinderboerderij in het Griftpark en smaakt fruitig. Dat kan slechter. We bestellen vooraf pompoensoep en falafel. De falafel is lekker, al heeft-ie wel een behoorlijk dikke en krokante (op het harde af) korst. Ik vind het wel lekker ruig. De pompoensoep is hoog op smaak gebracht met veel peper. Mijn tafelgenoten vinden het lekker, maar volgens mij is de kok hier doorgeslagen met de spices. Ik houd van stevige smaak, maar dit gaat wel ver.

Als hoofdgerecht bestellen mijn tafelgenoten het weekmenu, een lamsstoofpotje. Ik bestel de keftaburger. Het lamsstoofpotje wordt gewaardeerd, niets wereldschokkends, maar gewoon goed. Mijn burger is ook prima, maar ook weer hoog op smaak. De kok is ook hier uitgeschoten met de kruiden, lijkt het. Gelukkig kan ik het nog net handelen, maar het is op het randje. Als toetje nemen we een scroppino, die kan er mee door, maar is niet geweldig. Te weinig wodka en te vloeibaar. Ik heb me laten vertellen dat de kwaliteit van het citroenijs en een laag toerental van de keukenmachine of staafmixer het geheim zijn van een goede scroppino.

Prijstechnisch zijn we rond de 100 euro kwijt met drie personen. De prijzen in Lombok zijn zeker aantrekkelijk, voorgerechten rond de 6 euro, hoofdgerechten gemiddeld 13 euro. Een mooie mix ook van vis, vlees en vega. Niets op aan te merken. Als de kok nou een stukje minder kwistig met kruiden strooit, dan is het behoorlijk goed. Nu is het gewoon goed. De bediening is overigens behoorlijk efficiënt voor de drukte die er heerst, want de locals weten Lombok ook te vinden.

Intussen zijn we er ook al eens wezen lunchen en wordt hier ‘s avonds geregeld door ons geborreld. Dat gaat ook meer dan goed. Alleen moeten de uitbaters nog wennen aan het idee dat de tent om 12 uur openen voor lunch ook echt betekent dat er klanten naar binnen kunnen komen die willen lunchen. En bij het borrelen kan het wel eens zijn dat er nog maar één persoon in de bediening staat die eigenlijk naar huis wil. Maar nooit op een vervelende manier, dus dat komt allemaal met de tijd wel goed. Al met al een erg leuke aanwinst voor de buurt – goed eten met leuke prijsjes in een goede sfeer.

Smaak: 7 (had een 8 kunnen zijn als de kok wat minder heftig had gekruid)
Prijs/kwaliteit: 8
Ambiance: 8
Bediening: 8

Reacties (7)

 

  1. Rwpo says:

    Mijn RSS reader pleurt bijkans om van verbazing: een nieuwe recensie op maarhoewashet.nl! Ikke blij, keep up the good work!

    Oh, leuke recensie trouwens Olaf 😉

  2. Oxysept says:

    Dit is denk ik de eerste culinaire recensie met het woord ‘iteratie’ erin!

  3. Oxysept says:

    Die Kiwi Cuvee heb ik onlangs gedronken op de housewarming van Maarhoewashet-collega Nolet. Wat mij betreft rook de wijn fruitig en smaakte hij naar de kinderboerderij aan het Griftpark. Gelukkig arriveerde snel na mijn eerste glas de bierambulance en kwam alles toch nog goed!

  4. Nabbel says:

    Jean d’Hubert heette het.

  5. martin says:

    Jean d’Hubert was dat, uit de tijd dat de saus nog áán tafel bereid werd.

  6. Olaf says:

    Moet zeggen dat de keuken een flinke terugval heeft gehad. Het enige dat ik hier nog durf te bestellen is de hamburger, de hit/miss-ration bij de andere gerechten valt iets te vaak slecht uit. Jammer.

Reageer op Nabbel

Je moet ingelogd zijn om te reageren.