Willem Slok (second opinion)

Gepost op November 16, 2010 door

Willem Slok, gelegen aan de Korte Koestraat (vlak bij het station, tegenover de bouwput die vroeger Muziekcentrum Vredenburg was), is een klein, oud en ‘roemrucht’ café waar ooit Henk Westbroek ‘de scepter zwaaide’ en de politieke partij Leefbaar Utrecht is opgericht (en ook weer afgebroken, neem ik aan). Maar dat laatste interesseert mij eigenlijk niet zoveel. Belangrijker is dat ze bij Willem Slok Vockingworst hebben, de muziek niet al te ostentatief is en de eigenaar zelf geregeld achter de bar staat.

Net als café Jan Primus valt Willem Slok in de categorie ‘café-café’ (deze categorie heb ik zelf verzonnen). Dat houdt in dat er behalve veel gedronken ook veel gepraat wordt. Het gesproken woord wordt extra aangejaagd door de talkshows en discussieavonden die er zijn in Willem Slok, zoals Mediaslok en Slok op Utrecht. Zelf had ik een paar maanden geleden het genoegen om tijdens Slok op Utrecht als entr’acte voor te dragen uit eigen werk en mij na afloop daarvan op de schouders te laten slaan. Nu ja, een hartverscheurende passage uit mijn verhaal Een dagje naar de bank, over waarom er op Hyves eigenlijk geen smiley bestaat voor een miskraam, viel niet bij iedereen in het publiek even goed, maar wat is de waarde van kunst als het geen tegengestelde reacties oproept?

Omdat de Korte Koestraat nogal off the beaten track is, kom ik eigenlijk pas sinds een jaar of vier in Willem Slok. Vroeger voornamelijk om een gaatje in mijn maaginhoud te branden door whisky’s in mijn kadaver te gieten nadat we ons na de vrijdagmiddagborrel weer eens hadden overeten bij Chinees restaurant Paradijs, maar tegenwoordig doet Willem Slok ook weleens dienst als doordeweekse bierlocatie.

Na een flink aantal keer prettig vertoeven, heb ik een redelijk beeld gekregen van de clientèle van dit café. Behalve de stamgasten komen hier, geheel volgens het beleid van wijlen ex-eigenaar Willem Slok zelf, mensen ‘van diverse pluimage’. Zo raakte ik achter in het café, bij een kapstok (waar ik rustig lag te mijmeren onder een stapel jassen) eens in gesprek met een artistiek type. Naar eigen zeggen was hij kunstschilder, ook al had hij – zo voegde hij er enigszins droevig kijkend aan toe – de afgelopen zes jaar slechts drie schilderijen gemaakt.

‘Ach, wat maakt dat uit?’ zei ik tegen hem. ‘Het gaat in de kunst niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit!’ Ik dacht even na. ‘Of was het nou andersom? Anyway, wat ik maar zeggen wil: als het getij verloopt, verzet men de ba-’
‘En wat doe jij in het dagelijks leven?’ onderbrak het artistieke type mij. Ik vertelde hem wat ik doe in het dagelijks leven, en als bonus hoe het zich voorsleept. Hij luisterde aandachtig. ‘Jij bent een belangrijk man,’ concludeerde hij na mijn verhaal.
‘Luister goed naar wat ik je nu ga zeggen,’ zei ik, even plechtig als dreigend, en maakte met mijn vrije hand een weids armgebaar. ‘Iedereen die hier in deze kroeg staat, is even belangrijk. Begrijp je?’ Ik hoopte maar dat ik niet in mijn eerste leugen van die avond zou stikken.

Over stikken gesproken: buiten op het terras met luifel is het uitstekend sigaretten en sigaren roken, ook omdat de Korte Koestraat meer een steeg is dan een straat en er geen auto’s doorheen scheuren. Overigens komen tegen een uur twaalf ook binnen de asbakken op tafel bij Willem Slok, maar ja, in welk café gebeurt dat tegenwoordig niet? Laatst zat ik in een eetcafé in het Bossche stadje Den B., en daar kwam het personeel reeds om half elf met asbakken aanzetten, maar ik geloof dat het in de zomer onder de grote rivieren anderhalf uur vroeger is dan erboven, dus dat klopt dan wel weer. Zelf ben ik al tien jaar ex-roker, maar door de uitnodigende plaatsing van die asbakken elke keer krijg ik steeds meer zin om weer te beginnen met roken. Ach, laat ik eerst maar eens stoppen met typen. Tot Slok!

Reacties (21)

 

  1. Olaf says:

    Hij zei: ostentatief !

  2. Koen Visser says:

    Willem Slok was vroeger het café waar je om vijf uur in de ochtend na het uitgaan heenging voor een uitsmijter. Dat is allemaal kapot gemaakt door shoarmatenten. Daar lees je dan nooit over!

  3. Ton says:

    Een leuk artikel, maar dat van het roken klopt niet helemaal. Het is pas zo’n beetje tegen sluitingstijd dat de asbakken op tafel komen zodat de rokers hun laatste sigaret niet buiten hoeven op te roken.
    En een reactie naar een van de reaguurders. Misschien was er bij de oude Willem Slok zelf (hij overleed in de jaren tachtig) een uitsmijter te eten, maar beter bekend om die versnapring stond toch restaurant De Mok, een paar deuren verderop op de hoek van de Korte Koestraat. Het was een echte nachtzaak die tot vroeg in de ochtend open was. Mok is allang weg en op die locatie zit nu al meer dan 25 jaar restaurant Chez Jacqueline (met uitstekend eten!).

  4. tim says:

    ik zie op de foto dat zelfs de plaatstelijke sterke arm van de wet hier pilsjes komt rammen!

  5. tim says:

    En ik zie dat we voting buttons hebben! Gaat dat ook naar feestboek? Of de googles?

  6. Wandmeubel says:

    Mijn leven sleept zich voort.
    Gezien de onwaarschijnlijkheid dat Oxysept een taal- of typfout maakt, heb ik toelichting nodig… Hoe gaat dat in zijn werk, een leven dat zich voorsleept?

    • Oxysept says:

      Nou gewoon, dat je ‘s middags in bed ligt en denkt: moet ik niet eens opstaan? En meteen erachteraan: waarom eigenlijk?
      En dat je dan ‘s avonds in het cafe zit en denkt: moet ik niet eens naar huis? En meteen erachteraan: waarom eigenlijk?
      En dat dan elke dag.

    • Oxysept says:

      Trouwens, mooie nickname, Wandmeubel!

  7. Remment says:

    Wow! Ik heb de recensie gefeestbooked!

  8. Repo says:

    Zo, iedereen even een + gegeven voor de statistieken.

  9. Repo says:

    Heeee, zo blijf ik bezig….

  10. Repo says:

    Is dit een bug? Nadat ik een reactie heb geplaatst kan ik vervolgens weer voten (stemmon) op alle reacties…

  11. Henk Schuifkaas says:

    Dus als ik het goed begrijp komen om 01:12 de asbakken op tafel?

  12. Roy says:

    Bij Willem slok haalde gewoon een slok.Inderdaad de Mok met een uitsmijter broodje bal etc bij Emo.Na het stappen bij Limburga de enigste tot 5 uur open in de lange Elisabeth straat.Iedereen uit het nachtleven taxichauffeurs en vroege vogels voor hun werk.En inderdaad later Chez jaqcueline de Utrechtse loetje voor je biefstuk ouderwetse bistro.

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.