Lot’s

Gepost op September 6, 2004 door

Het blijft toch een dynamische wereld, die horecawereld. Tenten wisselen sneller van naam, eigenaar of concept dan ik kan volgen. De laatste tijd is het overal raak in Utrecht: De Kijker heeft nu de verwarrende en, naar mijn niet-al-te-bescheiden mening, stomme naam Het Gras Van De Buren, de favoriete disco van het notoir flatulente MHWH-gezelschap De Inhof gaat verder als Poema en, last but not least, De Lekkernij heet plots Lot’s.

Zo liep ik gisteren samen met disgenoot en oud-horecagediende U. langs de locatie van het voormalige De Lekkernij (Oudegracht 273) op zoek naar eten. Op deze plek is een wat modernerig wit en lichtblauw restaurant verschenen. Lot’s dus. Nieuwsgierig bekeken we de kaart en we waren verrast. Dat zag er smakelijk uit! Franse gerechten gemengd met externe invloeden (later meer hierover). En toen zagen we de prijzen. Wat! dachten we, 12 euro en 50 cent voor zo’n hoofdgerecht? Dat is niet mis!

Kortom, we gingen een tafel regelen. De tent zat niet echt vol. Zeker niet als je er tijdens een bezoek aan het toilet achter komt dat je ook in de werfkelder kunt eten. De aankleding is vrij licht en er hing nog wel een beetje een verflucht. Verder weinig poespas en frutsels. Het enige dat mij een beetje verveelde, was de eindeloze lounge-latin-liftmuziekrommel die uit de speakers stroomde. Horeca Utrecht, please take notice: liever GEEN muziek dan van die Supperclubprut!

De kaart werd gebracht door de serveerster. Nu stond er op de tafel een klein bordje met daarop het menu voor ‘de proeverij’. Dat zijn drie gangen van elk drie gerechtjes voor het luttele bedrag van 16 euro. We hebben de kaart nog wel bestudeerd maar uiteindelijk maar voor de proeverij gekozen. Deze geeft een soort dwarsdoorsnede van wat Lot’s te bieden heeft. Vooraf: bitterballetjes van zalm, Turkse bonensoep (pittig!), paté met sinaasappeldressing. Hoofd: hertenbiefstuk met amarenensaus, bouillabaise, ratatouille en gekruide kipfilet gevuld met abrikozen en rode-uiensaus. Na: chocoladetaart, aardbeienbavarois en bosvruchtenparfait.

Over de smaak kunnen we kort zijn: prima! Toppers waren de bitterballetjes, de bonensoep en de chocoladetaart. De hoeveelheden waren natuurlijk per gerechtje klein maar wel prima gebalanceerd. De pauzes tussen de gangen waren ook precies goed – iets dat voor veel restaurants toch moeilijk blijft. Erbij dronken we een Chardonnay die lekker was maar wel iets te zoet voor bij deze gerechten. De koeler waarin de fles zat was overigens erg …uhmm… cool. Elk gerechtje werd voorzien van een korte uitleg en een vriendelijk ‘Eet smakelijk’.

Toen alles erin zat konden U. en ik niets anders dan tevreden zijn. Maar dat is nog niet alles. Koffie toe met een likeurtje is ook slechts 4 euro! Gekkenhuis, dachten wij, terwijl we de Frangelico’s en Kahlua’s naar binnen slurpten.

Kritische noten zijn er natuurlijk ook. Deze hebben vooral te maken met de afwerking en verfijning van sommige gerechten. De parfait was licht gekristalliseerd. Het waterijsjes-effect, zeg maar. De amarenensaus bij de hertenbiefstuk was iets te zuur. Het sausje over de parfait bevatte soms een geklonterd stukje gelatine. Dit is jammer, maar zeker niet dramatisch – het deed bij mij het voldane gevoel niet verdwijnen.

In de kelder hangt overigens nog wel die typische muffe werfkelderwalm. Niet echt lekker. Bij uitspanning Sarasani hebben ze daar overigens al meer dan 25 jaar een passende oplossing voor… Naderhand hebben we nog even kort gebabbeld met de kok en het bedienend personeel. Lot’s is gewoon nog van de eigenaar van De Lekkernij. Zelfde mensen, andere formule. Ik probeer het allemaal bij te houden…

Ambiance: 7

Smaak: 8,5

Bediening: 7,5

Prijs/kwaliteit: 9

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.