Hofman

Gepost op June 6, 2003 door

En ineens zaten we weer bij Hofman, deze keer met de bedoeling ‘een hapje’ te ‘eten’ op het terras. Het weder was fraai en de stemming opperbest, want T. had net zijn nieuwe Behringer bass-V-amp opgehaald bij het postkantoor aan het Neude.

Een Mexicaanse maaltijdsalade, dat moest het maar eens worden, besloten we gedrieen angstwekkend eensgezind. Was het de rode wijn, de zon of de onwaarschijnlijk lage prijs van de V-amp die ons in/door de war had gebracht? Immers, maaltijdsalades zijn voor tjiks, dat weet iedereen. Echte mannen bestellen de sate met patat of desnoods de lasagne met chorizo. Het plukje salade schuiven ze naar de rand van het bord om het vervolgens onaangeroerd te laten. ‘Groenvoer? Ik ben toch geen konijn?!’ gnuiven ze naar hun vrienden, waarna ze elkaar op de schouders slaan en nog een pul bier bestellen.

Toen de sympathieke (maar op de rand van overspannenheid verkerende) serveerster ons de borden bracht, dachten we even dat we een halffabrikaat hadden gekregen. Op mijn bord lagen vijf blaadjes sla, vier partjes tomaat, drie maiskorrels, twee kidneybonen en een bakje guacamole. 8 uiro 50 aan handel verdween in vijftien seconden in mijn mond. Hadden we soms het anorexia-menu voor supermodels gekregen? Onze aantrekkelijkheid had ons blijkbaar weer eens lelijk opgebroken. Om toch nog mijn maag te kunnen vullen, at ik maar de hele bak bijgeleverde tortilla-chips op.

Toen ik even later op de fiets zat, voelde ik hoe de tortilla-chips zich in mijn lichaam tot een amorfe massa met een eigen wil transformeerden. Op een bedje van sla. Ik walgde van mezelf en wilde urenlang douchen, maar dat kon niet, want vier minuten later moest ik alweer in EKKO zijn voor een prive-voorstelling van de film Ringu.

Ambiance: 8

Smaak: 6

Bediening: 7

Prijs/kwaliteit: 4

Reacties (2)

 

  1. Puck says:

    5 Jaar later………niet veel veranderd, want ik had van de zomer een bijna identieke ervaring.
    Maar, na een uitgebreide mail over die (onaangename) verrassing van de kok naar ‘het management’: 1000 maal excuses, geld terug en een waardebon met diner voor 2.
    Ik ga dus terug, en heb beloofd mijn nieuwe ervaring door te mailen.
    Ik hoop.
    Op lekker eten.

    ps: dank voor je uitgebreide verslagen, heb al paar keer ‘jou’ geraadpleegd!

  2. Oxysept says:

    Jou… We zijn met z’n vijven he!
    Maar toch bedankt.
    Misschien moeten wij ook maar eens onze slechte recensies mailen naar de tent in kwestie… Dat moet toch al gauw 100000 excuses en waardebonnen voor diner voor 20 opleveren!

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.