Goesting

Gepost op May 30, 2003 door

Het was Hemelvaart, en uit de hemel kwam de hele godgansche dag zonneschijn. Tot ‘s avonds aan toe, het leek wel hemelvaart. Wat hebben we het weer getroffen, qua weer betreft, spraken J. en ik de godgansche dag tegen elkaar, zij vloekend omdat ze op de pas geverfde drempel was gaan staan, ik vloekend omdat ik de gordijnen trachtte op te hangen maar de zwaartekracht niet mee wilde werken. We hadden kaartjes voor de Koeienkerk, een toneelgezelschap van wat verderop. De bovenbuum zou oppas spelen.

Tevoren zouden we iets gaan eten, hadden we onszelf beloofd. Eten in het Utrechtse stadje U. is geen sinecure, wat ik u brom. Maar in de buurt van de Koeienkerk ligt de uitspanning Boe-geen-viel, die onlangs van eigenaar is veranderd en nu heet Goesting. We kregen er trek van.

Gek zijn ze niet, Ron en zijn vrouwtje Katy (dochtertje Lola is drie weken oud, dat u het maar weet, en als het een jongetje was geweest had-ie Freek geheten, jaja, je vraagt zo teen en tander als je namen zoekt…). Welkom, roepen ze, en ze hadden de ganse tafel- en stoelaria buiten gesmeten. Vóór zowel als achter het restaurant was het aardig toeven, maar achter was het knus doch saai: wij zaten lekker vóór. Aan het tuinpad van mijn stadgenoten, die met ijsjes uit de gelijknamige ijssalon op de Poortstraat op naaldhakken en in clubjes van minstens 4 voorbij kwamen. We keken onze ogen uit. Maar gek zijn Ron en zijn vrouwtje Katy niet, zoals gezegd. Hier meneer mevrouw, de eerste kaart: uw apperitieven. J. koos een cognag met druivensap, ik een Manhattan.

Waarmee de toon was gezet, dames mijne heren. Een Manhattan is een drankje dat smaakt naar de afloop van een avond doordrinken. Kun je nagaan: daar begin je dan mee. En let wel: een gemiddelde student had na dit apperitiefje moeten aftaaien, want het kosste duur qua geld betreft. Maar wij genieten maar één keer, en we leven met volle teugen, dus niet getreurd, de Koeienkerk gelaten wat-ie was (vreemd, twee kaartjes over) en voor de volle mep gegaan. Daar komt het:

vooraf een amuse: haring in gele tomaatjesgazpacho.

voor het voorgerecht: zelf gebakken broodjes met een schaaltje olie, balsamico, kappertjes, augurken (hadden ze door dat J…..?), olijfjes.

het voorgerecht: J een harkerpuree met mosterd en groene asperges, ik gebakken paling met pecorino en perenstroop

het hoofdgerecht: J een schaap (let wel: geen lam), ik zee-egels gevuld met coquilles

na: J chocolade met chocolade en wat munt-ijs (nee, geen after eight geneuzel), ik 5 soorten kazen, met een glaasje port

toe: koffie met zelfgemaakte bonbons en koekjes.

Smaaksensatie: overdonderend. Let wel: de paling leek op pannenkoek, maar dat was meer de stroop-kaas-experience, de zee-egelsaus smaakt naar kreeft en krab, maar daar kan hij ook niets aan doen, en voor de zelfgemaakte bonbons alléén al is een reisje naar Goesting de moeite waard. Zeker als het lekker weer is, je voor kunt zitten en je besluit dat je van toneel geen dikke buik krijgt.

Neem echter wel al je kredietkaarten mee, want je mag per dag maar een bepaald bedrag pinnen, en om drie dagen vantevoren te bedenken dat je naar Goesting gaat lijkt mij niks.

Ambiance: 9

Smaak: 9

Bediening: 9

Kwaliteit: 9

Prijs: barreuh….

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.